Metody nakładania farb mokrych

Zaletą malowania pędzlem jest dokładne wypełnianie por powierzchni farbą. Jeżeli powierzchnie są duże to proces jest powolny i nie daje gwarancji dobrej jakościowo powłoki. Uzyskiwane grubości są niewielkie i powstaje konieczność nakładania zdecydowanie większej ilości warstw niż przy natrysku.

Malowanie wałkiem stosuje się głównie w przypadku nanoszenia farb nawierzchniowych przy dużych powierzchniach. Jakość powłoki jest bardziej estetyczna niż w przypadku pędzla, jednak zakładana grubość również wymaga naniesienia kilku warstw. Nie zaleca się nanoszenia farb podkładowych za pomocą wałka. Farba gorzej przylega do podłoża, co powoduje gorsze zabezpieczenie.

Natrysk jest najczęściej stosowaną metodą nanoszenia farb. Stosowane są dwa rodzaje natrysku – pneumatyczny i bezpowietrzny (hydrodynamiczny).

Przy natrysku pneumatycznym farba rozpylana jest z dyszy pistoletu za pomocą strumienia powietrza w postaci mgły. Metoda ta wymaga zapewnienia zasilania sprężonym powietrzem i rozcieńczenia farby. Pozwala uzyskać gładkie i jednorodne powłoki. Nanoszona grubość nie jest znaczna ze względu na konieczność rozcieńczania. Nie zaleca się stosowanie jej przy złożonych konstrukcjach, ponieważ rozpylenie uniemożliwia właściwą aplikację w narożach i zagłębieniach.

Natrysk bezpowietrzny jest najczęściej stosowanym przy aplikacji farb przemysłowych. Farba tłoczona jest pod wysokim ciśnieniem i wydostaje się przez dyszę o niewielkiej średnicy. Ciśnienie wytwarzane jest przez pompę wysokiego ciśnienia. Wielkość dysz do stosowania dla danej farby można znaleźć w kartach technicznych. Przy tej metodzie nie rozcieńcza się farb, ponieważ uzyskiwane ciśnienie waha się na poziomie 120-250 bar. Metoda ta jest najlepsza i najbardziej wydajna dla złożonych konstrukcji. Można uzyskiwać bardzo duże grubości prze jednokrotnym malowaniu.

Farby antykorozyjne podkładowe powinno nakładać się natryskiem bezpowietrznym lub pędzlem. Farby nawierzchniowe dodatkowo można nakładać wałkiem lub natryskiem powietrznym.